Ανάλυση πρότασης

Η σύγχρονη ελληνική πόλη χαρακτηρίζεται από έλλειψη κοινόχρηστων χώρων και πρασίνου όπως επίσης από μία πολύ συγκεκριμένη διάταξη των κτιρίων κατά μήκος των οδικών δικτύων καθώς και αρκετά δυσανάλογη σχέση του ύψους των κτιρίων με το πλάτος των δρόμων. Τα χαρακτηρίστηκα αυτά την έχουν μετατρέψει σε κάποιες φορές μη-βιώσιμη και αρκετά απρόσωπη για τους κατοίκους που στοιβάζονται ο ένας πάνω και δίπλα στον άλλον χωρίς παρόλα αυτά να τους προσφέρεται η δυνατότητα να επικοινωνήσουν και να αναπτύξουν σχέσεις μεταξύ τους.

Η πρόταση μας στοχεύει στην επαναδιαπραγμάτευση του δημόσιου χώρου, στην δημιουργία μίας περιοχής κατοίκησης που θα ξεφύγει από τη καθιερωμένη μορφή της ελληνικής πόλης και θα προσφέρει στους κατοίκους και στους επισκέπτες ένα χώρο πιο ελεύθερο, πιο απρόβλεπτο και πιο φιλόξενο.

Η επιλογή του voronoi ως πρότυπο οργάνωσης του χώρου στοχεύει στην διαφοροποίηση της περιοχής επέμβασης από τον αστικό ιστό της γειτονικής περιοχής και στην δυναμική ανάπτυξή του. Αυτό παρέχει την δυνατότητα της συνεχούς εξάπλωσης της περιοχής απρόβλεπτα και οργανικά. Η οργανική και ελεύθερη διάταξη των χώρων επιτρέπει την επίλυση των προβλημάτων του δημόσιου αστικού χώρου όπως αυτό των δικτύων κυκλοφορίας, την διαμόρφωση των κτιριακών όγκων καθώς και των κοινόχρηστων χώρων. Τα ύψη των κτιρίων καθορίζονται ανάλογα με την ένταση της μονάδας voronoi στην οποία βρίσκονται.

Τα επί μέρους τμήματα της περιοχής επέμβασης διαμορφώνονται από τις "δυνάμεις" που αναπτύσσονται ανάμεσα στις περιοχές κατοίκησης (voronoi). Η μορφή της κάθε "γειτονιάς" εξαρτάται από την αλληλεπίδραση της με τις γειτονικές της περιοχές, όπως συμβαίνει με τις ανθρώπινες σχέσεις και την επικοινωνία. Την ίδια λογική ακολουθούν και τα οδικά δίκτυα τα οποία και με την διάταξη των κτιρίων θυμίζουν αυτά της σύγχρονης πόλης (ο δρόμος καθορίζεται από όγκους κτιρίων και στις δύο πλευρές του) αλλά γίνεται η προσπάθεια να αποβληθούν τα αρνητικά στοιχεία  τους (δυσαναλογία ύψους κτιρίων-πλάτους δρόμων, έντονη κυκλοφορία, συμφόρηση, θόρυβος κλπ) και να διατηρηθούν τα θετικά. Η πρόταση χαρακτηρίζεται από επανάληψη της μονάδας κατοίκησης με διαφοροποιήσεις στο μέγεθος και στον προσανατολισμό.

Σημαντικό στοιχείο της πρότασης αποτελεί η διαφοροποίηση του δημόσιου και ιδιωτικού χώρου. Μέσω του σχεδιασμού επιχειρήθηκε η δημιουργία κοινόχρηστων χώρων περισσότερο "ιδιωτικών "(όπου διαδραματίζεται η καθημερινότητα των κατοίκων της περιοχής) και κοινόχρηστους χώρους "δημόσιους" οι οποίοι θα αποτελέσουν και πόλο έλξης της περιοχής καθώς θα φιλοξενούν και εμπορικές χρήσεις. Η διαφοροποίηση των δυο αυτών ειδών χώρων επιτεύχθηκε μέσα από την οργάνωση των κτιρίων σε κάθε μονάδα ( η δημόσια πλατεία χαρακτηρίζεται από εξωστρέφεια προς το οδικό δίκτυο ενώ οι ιδιωτικές αυλές χαρακτηρίζονται περισσότερο αφιλόξενες προς έναν εξωτερικό επισκέπτη). Επιπροσθέτως, τις περιοχές αυτές θα διακρίνει και η διαφοροποίηση των υλικών- σκληρές πλάκες στην πλατεία, πιο φυσικό και φιλικό έδαφος στις αυλές, καθώς και το μέγεθος και η τοποθεσία τους.

Επίσης εξέχων τμήμα της ιδέας συνθέτουν οι δύο ημι-δημόσιοι πεζόδρομοι που διατρέχουν όλες τις γειτονιές κατοίκησης και η πορεία και των δύο οδηγεί στο παραλιακό μέτωπο της περιοχής. Οι δύο αυτοί άξονες βοηθούν να διατηρηθεί η σύνδεση, η συνέχεια και η ενότητα των μονάδων κατοίκησης .Οι πεζόδρομοι αυτοί συνιστούν τμήματα περιπάτου κατά μήκος της περιοχής. Ο ένας  από τους δύο διατρέχει επίσης και την δημόσια πλατεία της περιοχής. Στο παραλιακό μέτωπο προβλέπεται μία διαμόρφωση-παρατηρητήριο που θα προσφέρει την ευκαιρία στους κατοίκους και τους επισκέπτες να περάσουν τον ελεύθερο χρόνο τους δίπλα στην θάλασσα. Αντίθετα στο μέτωπο επί της λεωφόρου Γεωργικής Σχολής τοποθετείται μία ενότητα voronoi για καθαρά εμπορικές χρήσεις, έτσι ώστε να επιτευχθεί η εκμετάλλευση της περιοχής με τον καλύτερο τρόπο.

Στόχος της πρότασης είναι να επιτευχθεί ο σχεδιασμός της περιοχής με βάση την αρχική ιδέα  αλλά να αποφευχθεί η περίπτωση δυσαναγνωσιμότητας της πόλης λόγω της πολυπλοκότητας αλλά και επανάληψης που την χαρακτηρίζει. Το στοιχείο της επανάληψης είναι εμφανές τόσο σε επίπεδο κάτοψης όσο και στην μορφολογία των κτιρίων και τον χαρακτήρα των εσωτερικών αυλών. Επιδιώκεται η δημιουργία μιας περιοχής συλλογικής κατοίκησης που θα αποτελείται από αυτοτελείς μονάδες με διαφορετικό μέγεθος. Στις μονάδες αυτές η έννοια της γειτονίας και η αγκαλιά (κενό) που δημιουργείται από τα κτίρια (πλήρες) και την μορφολογία τους στοχεύει στην δημιουργία σχέσεων των κατοίκων μέσα από την συμβίωσή τους σε κοινόχρηστους χώρους όπου θα κυριαρχεί το πράσινο και θα παρέχεται η δυνατότητα να περάσουν δημιουργικά τον χρόνο τους. Οι αυλές που δημιουργούνται από την διαμόρφωση των κτιρίων θα περιέχουν περιοχές στάσης, wifi, διαμορφώσεις για την διασκέδαση των κατοίκων καθώς και για κοινωνικές εκδηλώσεις. Οι χρήσεις αυτές θα χαρακτηρίζονται από μία κλιμάκωση ανάλογα με το μέγεθος και την τοποθεσία της αυλής, και θα αποκτούν έναν  πιο δημόσιο χαρακτήρα στην κεντρική πλατεία της περιοχής που αφορά όλες τις μονάδες. Στόχο μας αποτελεί η δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών στις περιοχές στάσης ώστε να επιτευχθεί η συνάντηση και η αρμονική συμβίωση των κατοίκων της περιοχής.

autocad